Open...

Pisałam o tym że wszystko w życiu jest po coś i że ludzie są po to by nas czegoś nauczyć. I oto dostałam pierwszą lekcję z blogów, że należy zapisywać wpisy przed dodaniem bo lubią uciekać w nicość.

Oczywiście mogę się mylić i ludzie i to co nas otacza może dziać się przypadkiem i nie płynie z tego żadna nauka dla nas. Ja jednak wyciągam wnioski ze swoich relacji miłosnych. I chciałabym przedstawić Wam kilku mężczyzn: A, B i C. 

A był moim pierwszym zauroczeniem. 

B był moim pierwszym oficjalnym chłopakiem. 

C uważałam za swoją prawdziwą miłość. Ale nazywajmy rzeczy po imieniu. Byłam Jego kochanką.

Każda relacja była inna ale każdą łączyła jedna rzecz, za każdym razem byłam spragniona miłości, ciepła, uczucia, akceptacji i pragnienie to przesłaniało wszelkie grzeszki moich panów. 

Witam. 

Jest niedziela wieczór, siedzę z kubkiem gorącej herbaty w ręce a za oknem pada deszcz. Myślę o swoim życiu i dociera do mnie że jestem szczęśliwa. Nie jestem idealna, nie mam idealnego partnera ani idealnego związku, nie mam też idealnej pracy. A mimo wszystko jestem szczęśliwa. Siedzę z kubkiem herbaty i się uśmiecham, tak po prostu, bez powodu. Jeszcze jakiś czas temu wydawało mi się że moje serce rozpadło się na milion kawałków i że już nigdy i nigdzie nie będę czuła się dobrze. Ten blog będzie o mnie i o tym że każdy może sięgnąć dna i dla każdego to dno wygląda inaczej. Być może komuś dam nadzieję. I może pokażę że nie wszystko jest w życiu czarne lub białe.